Het eerste verslag na drie weken

Hallo allemaal,

Het heeft even geduurd, maar nu hebben we eindelijk in ieder geval twee dagen internet.
We hebben een prachtige reis. Zien erg veel, maar het is primitief. De ene keer hebben geen water de andere keer geen licht, maar daar beginnen we nu een beetje aan te wennen. We zijn nu in Ubud op Bali, daar kunnen we twee dagen genieten van de luxe van een mooie kamer met hemelbed en een prachtige badkamer.
Nu een reisverslag van de dagen. Het wordt niet al te uitgebreid, maar ik ga mijn best doen.
Onze heenreis heeft behoorlijk lang geduurd, maar we hadden geen vertraging. Op Singapore hadden we heerlijk stoelen waar we lekker op konden zitten en languit liggen, dus daar een beetje uitgerust. Op Lombok werden we opgehaald door onze gids. Een erg aardige vrouw van 67, maar ze spreek Indonesies, want ze heeft hier een aantal jaren met haar ouders gewoond, dat opent deuren, die voor anderen gesloten blijven. De mensen zijn verschrikkelijk vriendelijk en de kinderen zijn dol enthousiast als je langs rijdt. Ze joelen, je merkt dat ze nog niet veel blanken zien, want het toerisme is hier niet uitbundig. Er zijn ook maar een paar organisaties die deze reizen maken.
Het snorkelen is hier heerlijk. We hebben prachtige vissen gezien en mooi koraal. Het water is een heerlijke temperatuur het enige waar je voor uit moet kijken is dat je niet verbrandt, want in het zoute water met de zon op je rug is ook niet ideaal. We hebben dat een aantal keren gedaan, alleen de laatste keer zou ook erg mooi zijn, maar was het minst mooie.
Waarschijnlijk omdat het water erg hoog stond.
Verder hebben we de Kelimutu gezien, daar zijn we naar de zonsondergang gaan kijken, maar het was zo bewolkt dat we de zon pas later zagen. Er zijn daar ook prachtige kratermeren. De een is gitzwart de ander gifgroen om daarna weer te veranderen in azuurblauw en er is er een die roodbruint is. Althans dat lijkt zo, maar dat komt door de lichtval.
De wegen zijn hier erg slecht. We zijn helemaal gehusseld als we op de plaats van bestemming zijn aangeland, want de gaten zijn erg groot en we rijden veel door de bergen, dan is het van links naar rechts draaien. We hebben gelukkig niet zo bar veel afgronden gehad en al ze er al waren, dan zaten ze precies aan de andere kant als waar wij reden.
Ook hebben we corruptie meegemaakt op het oostelijk deel van Flores. We reden op de weg toen er plotseling een stuk tak over de weg lag. De jongens die er bij stonden, wilden geld zien, de chauffeur van ons heeft toen iets van 1000 roepia gegeven, dat is 7 cent, maar je werkt natuurlijk wel aan de corruptie mee op deze manier. Ook liep er plotseling een dronken man over de weg, die trok zich nergens iets van aan. We konden hem gelukkig ontwijken. Zo zie je maar.
Wat we verder nog meemaken, alles aan de weg wordt hier bijna met de hand gedaan, je houdt de mensen zo wel aan het werk, maar het gaat wel erg langzaam. Op een gegeven moment komen we bij een wegafsluiten, dat houdt in dat er een bamboestok over de weg wordt gespannen en daar zijn ze een stuk uit de rots aan het hakken. Alles met de beitel en een moker, niks geen drilboor. Wel leuk om te zien. Op de weg op het eiland Flores komen we op zo'n slechte weg, dat we soms met het hele koor uitmoeten stappen, want anders is het gewicht te zwaar, want de plassen zijn zo diep, dat ze niet weten hoe ver ze weg zakken. Het is natuurlijk heel leuk om te zien en gelukkig is er geen schade aan de bus geweest.
De kinderen vooral op Flores zijn erg smerig en de bevolking is erg arm. Of hier alle kinderen naar school gaan is afwachten, want ze moeten vooraf het schoolgeld betalen en dat kan natuurlijk niet iedereen.
Op Lombok zitten we 's avonds te eten. We horen een hoop gekraak. Het is regen en onweer in de lucht. Dus wat denken we in eerste instantie er valt hagel naar beneden, zo'n geluid was het, maar wat schetst onze verbazing. Er is een dikke tak van een boom afgekomen, eerst denken we nog dat de bliksem in de boom is geslagen, maar hij was gewoon een beetje gammel. Hij viel vlak langs het tentje waar we zaten te eten. We hadden er veel lol om, maar als hij 2 meter naar binnen was gekomen, had het heel anders met ons af kunnen lopen.
Van de reisorganisatie hebben ze een dresscode. De knieen bedekt en de schouders ook. Sanne heeft dus nog weinig echt blote blousjes aan kunnen hebben en haar short is toch ook wat langer dan ze in eerste instantie had bedacht. Dat geldt ook wel voor mij, maar de shorts die ik draag zijn net op de knie, dus ik laat het maar een beetje op zijn beloop.
Kijk in echt islamitische gedeelten houdt je er terdege rekening mee, maar anders laten we toch het touw een beetje vieren.
Sanne heeft met een groot gedeelte van de groep wandelingen gemaakt, door de sawa's en de bergen. Coby en ik hielden het wat rustig, gingen dan wat in de buurt lopen.
Wij werden op een gegeven moment bij een meneer uitgenodigd om zijn huis te zien. Wat bleek hij had dollars gekregen, maar kon die niet inwisselen, dus probeerde hij het bij ons. Hebben we dan ook gedaan, wij raken ze wel weer kwijt. We kregen zelfs een kopje koffie aangeboden, dat is trouwens een van de weinige keren dat ik koffie drink, het is hier drab dat je eerst moet laten zakken. Ik vind het niet echt lekker, dus veel thee, maar die is ook niet altijd te drinken, zegt Sanne.
Nou jongens ik heb nu een half uur zitten typen en vind het wel genoeg. Misschien krijgen we op Sulawesi nog de kans, maar het is echt afwachten, want de hotels waar we zitten, liggen bijna allemaal ver van de bewoonde wereld.
Jullie weten in ieder geval dat het goed met ons gaat en dat we heerlijk genieten van alles en zeker van de 2 dagen luxe op Bali. Het is heerlijk omdat we dat aan het einde van de reis ook nog een keer hebben, maar dan in Sanur.
En we zullen ook zeker weer genieten van de dingen die we thuis allemaal hebben, zoals water uit de kraan, bruinbrood met oude kaas, toiletpapier wat je in de wc dumpt.
Groetjes,
Sanne en Carla